Máis alá da polémica do Premio Nóbel de literatura otorgado, o 13 de ouctubro de 2.016, a Bob Dylan. É unha figura fascinante que inspirou a numerosos artistas, durante décadas.
A continuación información extraída da Revista de cine: Mabuse do artigo Bob Dylan e o cine:
A súa relación co cine comezou cando realizaron un documental sobre a súa vida.Unha debidilidade común dos documentais musicas é que son feitos por fans.
O cineasta D. A Pennebaker, non estaba familiarizado coa música do artista ni coa súa biografías, nin coa importancia na música, tras levar o folk americano a territorios insospechados.
Don't Look Back (1967) é tanto unha película sobre Dylan como unha mirada á industria do rock. Sobre o escenario é un trovador sensible e agudo e tras bambalinas a súa imaxe é completamente diferente.
Dylan volve insistir no cine , crea Eat The Document, que é un fracaso e sumado á mala crítica que recibiu a súa novela experimental Tarantula,
levaría a Dylan a concentrarse exclusivamente na música e
apartarse do foco dos medios por un tempo. Pero o cine voltaría
golpear na súa porta.
Tras outros fracasos realízase a película No Direction Home , que é o retrato máis completo de Bob Dylan ata o momento. Aínda que no 2.007 realizouse a película I'm Not There, esta é unha obra para entendidos.
Don't Look Back e I'm Not There, marcan unha liña de tempo fundamental: a primeira como nacemento dun mito e, a segunda, como a súa consolidación.
A realidade é que unha aproximación a Dylan é casi imposible, pro ser un artista en constante proceso de cambio.
A súa música foi inluída en centos de películas. No Blog de cine seleccionaron once esceas onde empregaron música de Bob Dylan.
Para coñecer máis datos sobre a filmografía de Bob Dylan
Ningún comentario:
Publicar un comentario